Op uitnodiging van zijn Franse uitgever mocht Kamel Daoud een nacht in een museum naar keuze verblijven met de opdracht daarover een essay te schrijven. Daoud koos het Picasso-museum in Parijs. Het inspireerde hem tot het schrijven van een essay over het vrouwelijk naakt en hoe dat relateert aan de schilder en aan de jihadist.
Volgens Picasso kon het vrouwelijk naakt enkel als verlangen in erotische beelden gevangen worden. voor de jihadist is het geschilderd vrouwelijk naakt een aanstootgevende verbeelding van wat hem te wachten staat in het paradijs, waardoor zij aanzet tot zonde.
Aan de hand van de schilderijen op de tentoonstelling 'Picasso 1932. Année érotique' overdenkt Daoud de houding van de westerse en oriëntaalse man ten aanzien van het vrouwelijk naakt. Het resultaat is een pamflet voor het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw, op de huid van de tijdgeest en meer dan urgent.
Krachtige bespiegeling over het licghaam en de liefde. Dit boek overstijgt alle genres: literatuur, essay, verslag, filosofische overdenking. En het is intiem; zo persoonlijk is hij nog nooit geweest.
Le Figaro
Kamel Daoud (1970) is een Algerijnse journalist. Sinds de jaren negentig is hij redacteur voor Le Quotidien d'Oran, een belangrijke Algerijnse krant. Zijn debuutroman Moussa of de dood van een arabier won de Prix Goncourt voor het beste debuut. Vorig jaar verscheen zijn roman Zabor. Daoud woont in Oran.
27 augustus 2019 • € 18,99 • gebonden • 192 blz. • isbn 978 90 263 4738 2 • Oorspronkelijke titel Le peintre dévorant la femme • vertaling Manik Sarkar • omslagontwerp Bloemendaal & Dekkers •
