We hebben weer een literair wonderkind ontdekt: de Brits-Palestijnse Isabella Hammad (27). Ze schreef De Parijzenaar, een ongelooflijk intelligent en rijk boek. Het is gebaseerd op het verhaal van haar overgrootvader. Haar boek is qua stijl en vorm te vergelijken met Al wat schittert van Eleanor Catton (Man Booker Prize 2013).
“De Parijzenaar is een historische roman die je vanaf het begin pakt, een aangrijpende liefdesgeschiedenis en een onthullend familieepos. Maar bovenal is het boek een genereus geschenk aan ons lezers.”―Jonathan Safran Foer
Midhat vertrekt in 1914 vanuit Nablus in het Ottomaanse Palestina naar Montpellier om medicijnen te studeren. Hij wordt er verliefd op de dochter van het gezin dat hem onderdak verleent. Wanneer hij terugkeert naar Nablus, is het Ottomaanse rijk uiteengevallen en hebben de Britten het mandaat over Palestina gekregen. Midhat moet kiezen tussen zijn innerlijke overtuigingen en de verwachtingen van zijn gemeenschap. Hij komt erachter wat het betekent om voor onafhankelijkheid te strijden in een wereld die zich op een kantelpunt bevindt.
Teheran, 1953. Roya brengt de uren na school graag door in de schrijfwarenwinkel van meneer Fakhri, die vol staat met pennen, inktpotjes en schrijfpapier. De kasten met vertaalde literatuur en poëzie oefenen echter de grootste aantrekkingskracht op haar uit. Wanneer Roya op een dag een andere jonge klant ziet, Bahman, is het liefde op het eerste gezicht. Om hen heen is Teheran aan het veranderen: er wordt gefluisterd over een revolutie. Roya heeft met Bahman afgesproken op een plein, om vandaar naar een huwelijksloket te gaan, maar op die dag wordt er een coup gepleegd, die Iran voor altijd zal veranderen.
Bahman komt niet opdagen in de chaos. Wekenlang probeert Roya contact te zoeken, maar het mag niet baten. Tot bijna veertig jaar later, wanneer Roya door een speling van het lot eindelijk de kans krijgt om Bahman de vragen te stellen die haar al die tijd achtervolgd hebben.
De boekhandel van Teheran is een prachtige roman over verlies, onverbrekelijke familiebanden en de kracht van de eerste liefde.
Een duivels knappe jongen tovert met z’n ogen. Twee witte nonnen koesteren een schokkend geheim. Een manke jongeman ontraadselt het meloenmysterie. Een culinair wonderkind neemt als paleiskok de koning te grazen. Een jong kind krijgt liefdeslessen van een oude vrijster, Zoubida, dochter van Humphrey Bogart. Achter een sluier van godsvrucht en deugd spelen zich heimelijke taferelen af van overspel, waanzin, genialiteit, zwendel, incest en sodomie. Daarin figureren pratende ezels, lachende geesten, vliegende honden, rokende slangen en biddende bijen.
In deze eerste verhalenbundel van Mohammed Benzakour lijken alle personages een onvermoed geheim te hebben dat zich plotseling openbaart: een kunst die alleen zij verstaan, een kracht die hen naar grote hoogten stuwt of een geheim dat onherroepelijk hun ondergang wordt.
Het broeit, bloeit en schuurt. Er wordt gekletst en geroddeld, gestreden en liefgehad. Een unieke verhalenbundel, geschreven met zwierige, sensuele hand.
Over Tien op een ezel:
Prachtig boek!
Wim Daniëls
Benzakour schetst een eigenzinnig volk met een opvallende voorliefde voor schunnige spreuken. Maar het boek is meer dan alleen een volksportret. Er valt ook gewoon een hoop te lachen over al die originele spreuken.
Trouw
Over Yemma:
Achter je lach prikken de tranen.
NRC Handelsblad
Binnenkort een fragment te lezen.
Harold Hamersma - Onder de rook van de Heineken
jpg
jpg
In februari verschijnt bij ons het literair debuut van Harold Hamersma: Onder de rook van de Heineken
Harold is al jaren de wijnschrijver bij Het Parool en NRC Handelsblad, is geregeld te zien op 24 kitchen, is bekend van wijnbijbel De Grote Hamersma, en de kookboekhandel van zijn vrouw, Mevrouw Hamersma, is wereldberoemd in Amsterdam. Daarnaast heeft hij in verschillende grote bladen columns gehad.
Harold is een geweldige verteller. Toen bij op de uitgeverij kwam vertellen over zijn boek, hingen we allemaal aan zijn lippen.
Onder de rook van de Heineken gaat over opgroeien in een volkswijk in de jaren ’60. En over de veranderingen die zowel de wijk als hun inwoners doormaken.
Prachtig schrijft hij over de vroege uren waarop hij met zijn vader ging vissen, en zijn levenslange weerzin tegen water door verplichte zwemlessen. We lezen over zijn moeder, die haar zoon een heel vrije opvoeding gaf, over rivaliteit met de jongens van aangrenzende straten, en bovendien over het verleden van de kleurrijke familie van zijn vader en zijn moeder.
Ik denk dat veel lezers zich in de verhalen van Harold zullen herkennen, ik ook, en ik ben 30 jaar jonger dan hij. Het boek nodigt enorm uit om zelf ook herinneringen op te halen aan onze jeugd.
