Daisy Jones & The Six – Taylor Jenkins Reid (verschijnt 11 oktober)
Een aanstekelijke roman over de opkomst en ondergang van een band, maar bovenal over drie vrouwen die leven voor hun dromen en er alles voor over hebben om die te laten uitkomen.
Reese Witherspoon verslond dit boek in 1 dag. En ik ook. Wat een geweldige roman! De ontzettend knappe, tevens instabiele Daisy Jones droomt er eind jaren 60 van een beroemd zangeres te worden. Ze schrijft zelf nummers, maar haar platenmaatschappij wil dat ze commerciële zooi zingt. Haar manager stelt haar voor aan Billy Dunne, de frontman van de opkomende rockband The Six. Hun eerste hit slaat in als een bom, maar Billy heeft moeite zijn spotlight en controle over de band te delen met Daisy.
Het boek is geschreven in de vorm van een interview met verschillende mensen. Dat werkt ontzettend goed. En wat heb ik gehuild aan het eind!
Misschien ook leuk om te weten: Fans zeggen dat dit boek gebaseerd is op het verhaal van Fleetwood Mac.
Perfecte resten – Helen Fields (verschijnt 1 oktober)
Al een paar maanden geleden stuurde mijn collega Robin Straatman me:
“Wat is dit boek góéd! Het deed me erg denken aan de BBC-serie Luther: als lezer volg je het verhaal vanuit de politie én vanuit de wacko seriemoordenaar, wat het kat-en-muis-spel nog indringender maakt. Gaan ze hem pakken of niet? En naarmate het verhaal vordert neemt het tempo alleen maar toe – ik heb de laatste 200 pagina’s dan ook in één keer uitgelezen. Ga dat lezen!”
En ze had gelijk, wat een pageturner! Ik dacht steeds “Dit is té erg! … maar het zou maar zo kunnen gebeuren. Nu wordt het écht te erg!... maar..” enzovoorts.
Het is een eerste deel van een 5-delige serie, dus ik hoop dat iedereen meteen instapt.
Kijk ons nu eens – Geir Gulliksen (verschijnt 4 oktober)
“Geir Gulliksen is de redacteur van Knausgard” schreef ik vorig jaar toen ik zijn vorige boek aan de man probeerde te brengen bij de pers. Inmiddels hoeft hij niet meer te leunen op de naam van zijn pupil. Inmiddels zeg ik, Gulliksen, de auteur van Het verhaal van een huwelijk. Dat geweldig werd besproken in 9 verschillende kranten en op de shortlist van de Europese literatuurprijs staat, die in november wordt uitgereikt.
Thomas Heerma van Voss, Abdelkader Benali, Marja Pruis, Roos van Rijswijk, de lijst van bewonderaars wordt steeds langer.
Kijk ons nu eens zit wederom vol hilarisch ongemak. Het is een liefdesverhaal over hoe gemakkelijk het is om verliefd te worden en ons in een ander te verliezen, en over hoe moeilijk het is om jezelf vervolgens weer bijeen te rapen. Het gaat ook over voor jezelf kiezen, terwijl iemand je wellicht beter tegen jezelf in bescherming had kunnen nemen.
Ik heb ontzettend vaak hardop gelachen! Mijn favoriete scène: Als de hoofdpersoon, Hans, op een bruiloft de veel jongere Harriët tegenkomt. Harriët is net bevallen, maar heeft haar baby thuisgelaten. Harriët heeft borsten vol melk en weet niet waar ze het zoeken moet. Hans besluit Harriët te melken in een toilethokje. Om haar te helpen.
Het boek staat vol compleet ontsporende scènes. Je denkt constant Oh nee, oh nee OH NEE!! Om vervolgens hardop in lachen uit te barsten.
Andrew Ridker – De weldoeners (verschijnt 11 oktober)
Arthur Alter zit in zwaar weer. Hij heeft geldnood, beloofde zijn veel jongere vriendin dingen die hij niet waar kan maken en zijn (inmiddels volwassen) kinderen willen geen contact meer met hem. Ooit was hij getrouwd met Francine, hun moeder. Maar toen zij overleed, liet ze al haar geld na aan hun kinderen.
Hij besluit Ethan en Maggie bij hem thuis uit te nodigen om het weer goed te maken. Hij zal een week lang dingen doen die zijn kinderen leuk vinden. Hij zal aan hen denken, in plaats van aan zichzelf. Aan het eind van de week zal hij hen vragen de erfenis te delen.
Maar de kinderen hebben zo hun eigen problemen. En het bezoek aan hun vader opent vooral een doos van Pandora vol oud zeer.
Een geweldig debuut. De Amerikaanse pers heeft hem niet voor niets omarmt als “Great American Novelist van en nieuwe generatie”. Het is tragikomisch, maar toch fris geschreven. Een scène: Op een gegeven moment neemt Arthur zijn zoon mee naar een balletvoorstelling. Ethan heeft geen idee waarom, hij houdt helemaal niet van ballet, en naar zijn weten zijn vader ook niet. Dan begint het hem te dagen, zijn vader heeft hem meegenomen naar ballet omdat Ethan homo is.
Wat pijnlijk! En wat een onvermogen! Maar wat een heerlijk boek.
Niets is gelogen – Sacha Bronwasser (verschijnt 4 oktober)
Je zou maar debuteren als Nederlandse romanschrijfster in de drukte van crazy oktober. Kunstcriticus Sacha Bronwasser doet het en ik heb er alle vertrouwen in dat ze zich staande zal houden. We vroegen Niña Weijers om een reactie:
Niña Weijers: ‘Wat een wonderlijk poëtisch en filosofisch boek, dat zich verademend weinig aantrekt van romanconventies. Verhalen en onderwerpen als kunst, leven en dood, waarheid en constructie, lopen in elkaar over, vaak verraderlijk terloops. Op de een of andere manier lijkt Sacha Bronwasser taal te vinden voor alles wat zich niet of nauwelijks laat herinneren, laat staan verwoorden. Het effect is betoverend.’
Niets is gelogen is een vreselijk slim boek, vol verrassende denkbeelden in een frisse heldere taal. Ik bleef maar zinnen onderstrepen om te onthouden (dat lukt me trouwens nooit). De redacteur van Sacha zei dat hij nog nooit zo’n goede eerste versie van een debuut had gelezen.
Het gewicht van een piano – Chris Cander (verschijnt 8 oktober)
Meeslepende roman in de traditie van Haar naam was Sarah en Seringenmeisjes.
Deze roman is de biografie van een Blüthner-piano. En hoe hij van Katja in de Sovjet-Unie (1962) terecht kwam bij Clara in California (2012).
Het is een nostalgische roman, over de waarde van herinneringen die schuilen in de voorwerpen die we onderweg hebben verzameld.
De corrector was heel erg onder de indruk van dit boek. Ze noemde het een feestje om te lezen.
Sluit alle deuren – Riley Sager (verschijnt 11 oktober)
Na Mijn laatste leugen en De laatste meisjes nu Sluit alle deuren.
Wereldwijd krijgt Sager steeds meer fans. Onder zijn fans bevinden zich Stephen King, Karin Slaughter en Lisa Gardner.
Geen bezoek ontvangen. Elke avond moet ik het appartement worden doorgebracht. Andere bewoners mogen niet gestoord worden. Dat zijn de enige regels waarin Jules Larsen zich moet houden bij haar nieuwe baan als housesitter in het exclusieve appartementencomplex Het Bartholomew in Manhattan New York.
Jules staat op straat, die ze is maar wat blij met dit buitenkansje om haar oude leven achter zich te laten. Hoewel ze een beetje uit de toon valt tussen de superrijken, trekt ze wel op met een andere housesitter, Ingrid. Niets is wat het lijk, vertelt Ingrid, die met de dag angstiger wordt. Jules doet haar verhaal af als onzin, maar dan verdwijnt Ingrid en komt Jules erachter dat zij niet de eerste huisoppas is die wordt vermist.
