Ontroerend verhaal over een lieve opa, een eenzame kleindochter, karate en origami
Renke heeft haar opa Pieter al een tijd niet gezien als ze op een dag pakketjes van hem ontvangt, met Post-its, origami kraanvogels en dagboekfragmenten.
Opa Pieter is naar Japan vertrokken nadat hij gediagnosticeerd was met de spierziekte ALS. Waar Renke alle tijd van de wereld heeft, weet hij dat zijn dagen geteld zijn. Hij probeert er het beste van te maken en wil karatetraining volgen bij zijn vriend Yamada. Doordat hij langzaamaan afscheid moet nemen, krijgt de schaduwzijde van zijn persoonlijkheid soms de overhand. Op die momenten schrijft hij in zijn dagboek.
Als Renke haar baan verliest, reist ze opa achterna in een ultieme poging hem nog te leren kennen. In Nederland was ze dagelijks bezig met het delen van haar leven op haar blog en socialmediakanalen, maar tijdens haar reis komt ze er juist achter dat niet alles te delen valt. Hoe graag ze dat ook wil.
Lucia van den Brink (1991, Zoetermeer) studeerde Japans en journalistiek aan de Universiteit van Leiden. Ze publiceerde in De Optimist, Extaze, Editio, _e Tittymag en De Revisor. Ook treedt ze regelmatig op spoken word-festivals op. Lucia van den Brink beoefent Wado-ryu karate op hoog niveau.
