Een intelligente analyse van onze drang naar minderen, simpeler leven, en de natuur

We kennen ze allemaal wel:

De welvarende westerling die op een verjaardag een lofrede houdt op de armoede die hij tijdens het reizen tegenkwam. Hoeveel diegene daaraan gehad heeft, de verbijstering over het feit dat er nog mensen zijn die niet eens in de eerste levensbehoeften kunnen voorzien. En vervolgens de belofte om bewuster te gaan leven. Blijer te zijn met wat hij heeft.

Of het jonge koppel dat zich heeft verdiept in Tiny housing. Want hoeveel heb je nu eenmaal nodig. Hoe groter je huis, hoe meer troep je verzamelt. En het is ook lekker goedkoop, je bent meer buiten en dus sta je dichter bij de natuur. Groenten kunnen in een tuintje worden verbouwd.

Of de millennial die een wereldreis wil maken. Bijvoorbeeld in een Volkswagenbusje. Een reis om jezelf te ontdekken, de wereld te leren kennen. Terug naar de kern te gaan. Of wonen in een hutje aan de oceaan. Dat kan natuurlijk ook.

Het is niet voor niets dat het boek Walden van Henry David Thoreau tijdens Corona zo’n opleving kende. Het boek, dat oorspronkelijk in 1854 verscheen, is een tijdloze kritiek op de conventionele levenswijze. En gaat over de eenheid van mens en natuur. En eenzaamheid.

Een simpel leven

In Een simpel leven gaat journalist Roderick Nieuwenhuis op zoek naar het concept van eenvoud waar Thoreau het over had. Hij laat verschillende filosofen en schrijvers aan het woord en komt tot interessante inzichten. Over de wereld en over hemzelf.

In zekere zin gaat het boek over onze wil om minder te consumeren, en een simpeler leven te leiden, met minder spullen, maar ook hoe moeilijk dat is. Thema’s waar we ons allemaal mee bezig houden.